Hengelo beleefde gouden tijden in de twintigste eeuw. Met dank aan de ondernemingen van Stork, AKZO, Hazemijer en Hollandse Signaal Apparaten. Tijdens de oorlog was Hengelo hierdoor een belangrijk economisch knooppunt waardoor een bombardement tijdens de tweede wereldoorlog het gevolg was. Hierdoor werd de binnenstad van Hengelo zwaar getroffen. Alles lag in puin en moest helemaal vanaf de grond opnieuw worden opgebouwd. Deze periode van wederopbouw was omgeven van optimisme en modernisering. De wederopbouw van de binnenstad was voor die tijd erg vooruitstrevend en wordt nu gezien als cultureel erfgoed, iets om zuinig op te zijn.

Na de wederopbouw brak er een periode van voorspoed aan in Hengelo. Deze werd bruut onderbroken in de ’70 jaren. De oliecrisis van 1973 bracht namelijk een kentering teweeg voor de Hengelose industrie. Een periode van verval trad op met als klap op de vuurpijl de laatste kredietcrisis van 2008. Het gaat daarna snel bergafwaarts met de binnenstad, vinden veel Hengeloërs.

1. De binnenstad van Hengelo is een van de best bewaarde wederopbouw gebieden van Nederland. Een toonbeeld hoe goed het Marshallplan na de tweede wereldoorlog heeft gewerkt. Als we zuinig zijn dan is de binnenstad een toekomstig cultureel erfgoed gebied, een monumentale binnenstad. Wees hier zuinig op. Het Hijsch-gebouw hoort niet op het marktplein, het ruïneert de kenmerkende wederopbouw architectuur.
2. Het verbeteren van een product begint meestal vanuit een knelpunt. In Hengelo worden knelpunten als o.a. de leegstand en het aantal bezoekers benoemd maar dit zijn symptomen. Belangrijk is om de echte achterliggende problemen te vinden. Wanneer de problemen niet juist zijn bepaald dan is het ook lastig om in kaart te brengen in welke richting men de oplossing moet zoeken. Het appèl aan de gemeente is dan ook om de achterliggende problemen tezamen met de klanten en belanghebbende boven tafel te krijgen. Met deze aanpak krijgt men genoeg mogelijkheden om van Hengelo een bruisende stad te maken maar daar zal het Hijsch-gebouw geen bijdrage aan gaan leveren.
3. Een van de pijlers van de wederopbouwplannen was het hebben van pleinen in de binnenstad. Een een plein is een luxe voor haar bezoekers en zorgt voor ruimte en een leefbare omgeving. Laten we het marktplein alsjeblieft behouden. Plaats veel meer groen zoals toentertijd ook in het plan was bedoeld. Verrijk het plein met ontmoetingsplekken om de aantrekkelijkheid te verbeteren. Pier van Dijk, de lokale kunstenaar, heeft al voorschot afgegeven op welke wijze hier invulling aan kan worden gegeven. Dit kan voor een fractie van de drie miljoen euro worden uitgevoerd.

Moeten we dan niks doen? Jawel, zorg voor een authentiek centrum, ga voor de beste binnenstad. Mogelijkheden zijn er genoeg. Hengelo kent zijn drie kenmerkende pleinen, zo is er een bestuursplein, een marktplein en een stationsplein. Maar start alsjeblieft vanuit de klant te denken en te handelen. Ook nu, zegt vrijwel iedereen dat de klant centraal staat. Maar in de regel komt het erop neer, dat men vanuit interne belangen, probeert voor de gebruiker te denken. Behandel ieder plein als een product waar klanten graag gebruik van willen maken. Werk consequent aan de juiste invulling hiervan.

Het verbeteren van een product begint meestal vanuit een knelpunt. In Hengelo worden knelpunten als o.a. de leegstand en het aantal bezoekers benoemd maar dit zijn symptomen. Belangrijk is om de echte achterliggende problemen te vinden. Wanneer de problemen niet juist zijn bepaald dan is het ook lastig om in kaart te brengen in welke richting men de oplossing moet zoeken. Het appèl aan de gemeente is dan ook om de achterliggende problemen tezamen met de klanten en belanghebbende boven tafel te krijgen. Met deze aanpak krijgt men genoeg mogelijkheden om van Hengelo een bruisende stad te maken maar daar zal het Hijsch-gebouw geen bijdrage aan gaan leveren.

NB: mijn reactie is geschreven n.a.v. dit Tubantia-artikel op 21 januari 2019.